Pastapiu

De nieuwe keuken en de Italiaanse taal

Daar komt hij dan, onze nieuwe keuken! Twee medewerkers van de keukenfirma zijn bezig met het opstellen van de kastjes. Jos staat erbij en kijkt ernaar. Dat is hij niet zo gewend om te doen. Want als er geklust moet worden, dan is hij van de partij. Maar nu laat hij het werk toch maar over aan de twee mannen, al kan hij het niet laten om af en toe commentaar te leveren. En daar zit toch een klein probleem. De Italiaanse taal wil er nog niet echt in bij mio marito. Ondanks de vele lessen, die hij in Nederland heeft gevolgd en ondanks de jaren die wij al in Italië komen, blijft het moeilijk voor hem om zich goed verstaanbaar te maken. Vanmorgen hoorde ik hem “vliegtuig” zeggen, waar hij eigenlijk “lucht” bedoelde; aereo versus aria. “Afdak” tettoia verbastert hij tot tettaio en “pas op je hoofd” wordt bij hem al gauw “pas op je dak” testa versus tetto. “Ik help je een hand/ti do una mano” wordt “ik geef je een handvat/ti do un manico”. En zeker, de Italiaanse taal is moeilijk, vooral voor iemand die technisch aangelegd en geschoold is, maar het met talen niet zo heeft. Het is absoluut niet zo dat ik de taal foutloos spreek, maar als Jos in gesprek is met iemand en er verschijnt een vragende blik in de ogen van zijn gesprekspartner, dan weet ik dat het tijd is om in te grijpen. Vaak leidt de soms gebrekkige kennis van de taal tot hilarische momenten, zoals die keer toen we gezellig zaten te keuvelen met onze vrienden hier in de straat. Het gesprek ging over zaken die typisch zijn voor een bepaalde nationaliteit en heel enthousiast riep ik dat zoccole erg Nederlands zijn, waarop met een brede grijns gezegd werd, dat die in Italië best veel voorkomen. Hilariteit alom en ik begreep er niets van totdat het verschil tussen zoccolo en zoccola werd uitgelegd. Ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat in het buitenland klompen worden gezien als iets typisch Nederlands, maar had gezegd dat prostituees een typisch Nederlands verschijnsel zijn..... Maar ik heb nog hoop dat het goed komt! 

Terug naar de keuken. Eigenlijk zou ze gisteren geleverd worden, maar het regende zo hard, dat de vrachtwagen die onderweg was, halverwege rechtsomkeert heeft gemaakt. Het anders zo mooie voorjaar in Italië is dit jaar totaal verregend. Al meer dan een maand valt er vrijwel dagelijks regen. Rivieren treden buiten hun oevers en bruggen worden gesloten vanwege instortingsgevaar. Het is kersentijd. Wie zit er nou kersen te eten naast een brandende houtkachel? Dat is toch raar? Maar helaas is dat wel nodig! 

Op dit moment is Bella Italia iets minder bella dan we gewend zijn.

Maar de vooruitzichten zijn goed! Vanaf morgen schijnt de zon en gaan de temperaturen omhoog. En…. Vanaf morgen heb ik een nieuwe keuken!