Het nieuwe kenteken.
Daar gaan ze dan, de laatste zichtbare sporen van een vorig leven in Nederland. De auto krijgt een Italiaans kenteken. Het heeft even geduurd, maar het was de moeite waard; mooie nieuwe blinkend witte kentekenplaten sieren Jos z’n auto in plaats van de overduidelijk Nederlandse gele platen. Ik toerde al een tijdje onherkenbaar als buitenlander door de omgeving en Jos doet dat nu ook.
Het is zo’n drie maanden geleden, dat wij voor het eerst naar de Agenzia togen, het kantoor dat gespecialiseerd is in het importeren van auto’s. Natuurlijk moest eerst de inschrijving in het Italiaanse bevolkingsregister een feit zijn en als je onze capriolen gevolgd hebt, weet je dat ook dat een nogal tijdrovende procedure is geweest. Het betreffende kantoor van de Agenzia ligt langs een drukke weg en de parkeerplaats is meestal overvol. Nadat het eindelijk was gelukt om een plekje voor de auto te krijgen gingen wij naar binnen waar we werden ontvangen door een zeer resolute, maar vriendelijke niet meer zo jonge dame, die niet zou misstaan als commandant in het leger. Met een waterval van woorden adviseerde zij ons allereerst om toch vooral te zorgen voor een Italiaanse identiteitskaart, omdat het Nederlandse paspoort overal voor problemen zou zorgen. Wij hebben die raad opgevolgd en zijn haar inmiddels dankbaar voor dat advies. Nadat zij vervolgens de gegevens van de auto en van de eigenaar had genoteerd, c.q. gekopieerd, liet zij ons weten dat de importprocedure in gang zou worden gezet en dat we bericht zouden krijgen over de voortgang. Zo’n drie weken later belde de commandante op met de mededeling dat er een formulier ontbrak bij de gegevens. Het zou gaan om een officieel document, waarin alle technische gegevens van de auto vermeld staan. Op zich een vreemde zaak, want het betreft een auto die een Europese toelating heeft, dus eigenlijk zou dat overbodig moeten zijn. Maar ondanks onze tegenwerpingen, dat formulier moest er komen! Dan maar eens op het internet kijken wat er allemaal te vinden is, dacht Jos en al doende kwam hij terecht bij de Nederlandse Rijksdienst voor het Wegverkeer, waar de gegevens van Toyota Landcruiser online te vinden zijn. Het betreffende formulier kon gewoon geprint en afgegeven worden. Er gingen weer twee weken voorbij tot het volgende bericht van de legeraanvoerder: het formulier was niet officieel, het moest van de fabrikant van de auto komen. De naam van het formulier is COC (spreek uit kok) zei mevrouw en zonder COC geen aanmelding van de auto in Italië. Da’s duidelijke taal, ook in het Italiaans. Uiteindelijk bleek dat officieel document bij de Nederlandse importeur van Toyota te verkrijgen. Opnieuw gingen wij naar de Agenzia om het formulier af te geven en mevrouw verzekerde ons dat het nu allemaal snel afgehandeld kon worden. Toen er drie weken later nog steeds geen bericht was en langzaamaan het tijdstip naderde dat de auto in Nederland gekeurd zou moeten worden, zijn we toch nog maar eens gaan vragen of de formulieren allemaal in orde waren. Met een brede grijns vertelde mevrouw ons, dat het nieuwe kenteken in de maak was en dat het de volgende dag of de dag erna geleverd zou worden. Ze hield woord, de volgende dag kregen wij bericht dat de kentekenplaten afgehaald konden worden. Diezelfde middag gingen wij voor de zoveelste keer naar de Agenzia waar de nieuwe platen lagen te wachten en een rekruut uit mevrouws leger begon uit te leggen dat de Italiaanse kentekenplaten verschillend van formaat zijn; aan de voorkant van de auto bevindt zich een kleinere plaat…… Hij wierp een blik door het raam, zag de Toyota staan en maakte de zin niet af. Jazeker, de Landcruiser heeft aan de achterkant een vierkante kentekenplaat! En laat het nou niet mogelijk zijn om, als er voor een kenteken een rechthoekige plaat is afgegeven, deze te vernietigen en te vervangen door een vierkante. De enige optie was om een nieuw kenteken aan te vragen!
Maar eindelijk is het zover. Het nieuwe kenteken mét een vierkante plaat voor de achterkant van de auto is gearriveerd, de platen zijn gemonteerd en terwijl wij lopend naar de verzekeringsagent gaan om de verzekering te regelen, wordt de vereiste keuring bij het keuringsstation van de Agenzia uitgevoerd. Onze commandante is zichtbaar tevreden met het resultaat en als wij haastig lopend om op tijd terug te zijn vóór de middagsluiting de auto gaan ophalen, worden we begroet met een brede lach en vriendelijk verzocht om maandag nog eens terug te komen voor een nieuwe keuring, want de auto blijkt in orde, maar melding van de keuring kan niet plaatsvinden omdat het kenteken gisteren pas is uitgegeven en derhalve in Rome nog niet geregistreerd…………
Daar moet een mens wijs uit worden!
