Pastapiu

De plaatselijke aannemer

De klus is geklaard; op ons terrein zijn drie muren gebouwd om de boel stabiel te houden. Ons huis bevindt zich op een prachtige plek in de Apennijnen. Wij wonen hoog tegen een heuvelflank, met als gevolg dat ons terrein op de meeste plaatsen tamelijk hellend is. Een van die hellende vlakken, dat jaren geleden was gestabiliseerd met houten palen en planken, was in de loop der tijd gaan verzakken. Er moest dus actie ondernomen worden om te  voorkomen dat een groot gedeelte van het terrein vele meters lager zou belanden. Het zal ergens in maart van dit jaar zijn geweest, dat wij de plaatselijke aannemer hebben gevraagd om eens te komen kijken. Tijdens het dorpsfeest op 1 mei kwamen wij hem tegen. Van verre riep hij al dat hij ons niet was vergeten……… Juni was al een eindje op weg toen hij plotseling voor ons stond. En dat kwam doordat de geometra, die wij inmiddels in de arm hadden genomen, hem er fijntjes op had gewezen dat misschien wel een ander bouwbedrijf uit de omgeving tijd zou hebben voor onze klus.

Maar, eerlijk is eerlijk, als de mannen van ons plaatselijk bouwbedrijf eindelijk komen, dan is het wachten snel vergeten. Nu hebben zij in twee weken tijd onze tuin een compleet ander aanzien gegeven. Met grootmaterieel is er gewerkt, gegraven, gebouwd, gepast en gemeten. Bij het leggen van de laatste afwerk blok op de hoogste muur zei Alessandro: abbiamo costruito la Rocca di San Leo (wij hebben het Fort van San Leo gebouwd). Hij heeft gelijk; van een afstand vertoont het bouwwerk enige gelijkenis met de Rocca van San Leo. Een gelijkenis waarvan ik hoop dat die verdwijnt als de terrassen zijn aangeplant.